Xehetasunak

 

Gaur, 2020ko azaroak 9, "La nieve cubriendo el patio" izenburua daraman Imanol Bueno Bernaolaren azken liburua liburu-dendetara iritsi da. Obra olerki bilduma bat da eta Valparaiso ediciones argitaletxeak plazaratu du.

Eduardo Villanueva poetak idatzitako obraren hitzaurrean, hala dio:

“La nieve cubriendo el patio” amodioari, desamodioari eta bere aldaerei buruzko poema bilduma bat da funtsean. Amodioa misterio eta galdera moduan; abiapuntu eta helmuga moduan. Osatu gabeko salbazioa ematen duen amodio iheskor eta desagerkorra. Amodioa erredura moduan eta sakona eta mingarria baina beharrezkoa den zauri moduan, “Nik zure gorputzeko katastrofeak maite ditut”. Ni-a, maitatutako pertsonaren inguruan argia lortzen duen itzal bakarti moduan, maitatutako horren gabeziak desesperazioa sortzen duelarik, “Hainbeste denbora zure egarririk gabe, noraezean”. Imanol Bueno Bernaolak iragankorraren, zertzeladaren eta oroimen zatituaren poeta dirudi halaber. Munduaren joan etorriei maitatutako pertsonaren amodioak bakarrik eusten diola dirudi, egilea existentzia absurdotik, egunerokotasunaren hutsunetik erreskatatuz.

Xehetasunak

Literarte  argitaletxe eta ekitaldi antolatzaileak, izen bera daraman eta paperezko formatua duen aldizkari berri baten argitalpena iragarri berri du. Literatura argitalpen bat da, bere garaian Alborada-Goizaldia bere generoko erreferente izan zen moduan. Orain, 13 urteren ondoren eta jasotako eskaera ugariei erantzuna emanez, María José Mielgo Busturia idazle, editore eta Literarteko fundatzaileak izpiritu erromantiko horri ekin dio berriro ere.

Urtean Literarteren lau edizio argitaratuko dira. Lehena datorren abenduan plazaratuko da eta hurrengoak 2021eko martxoan, ekainean eta irailean.

Aldizkaria heterogeneoa izango da, sail anitzak edukiko ditu eta idazle berrien obrei aukerak ematen saiatuko da. Artikuluak, erreseinak, gomendioak, saiakera obrak, espeziadun literatura, elkarrizketak, idazketarekin uztarturiko musika, literatura kartelera eta askoz gehiago edukiko ditu.

Xehetasunak

Fernando Aramburuk "Utilidad de las desgracias" argitaratu berri du azken asteotan, bere hirugarren obra "Patria" eleberriaren ondoren. Liburu honek kazetaritza formatuko eta doinu literario fineko artikuluak jasotzen dituen bilduma da, horietan gai anitzak jorratuz eta behar-beharrezkoa den idazle hau sakonki ezagutzea ahalbidetuz.

Argitaratze hau aprobetxatuz Fernando Arambururekin obra honi buruz laburki mintzatu nahi izan dugu, bai eta irakurleekin duen harremanari buruz, bere idazketa erritualak eta egile moduan izandako bilakaerari buruz ere.

Galdera - “Utilidad de las desgracias” artikuluak, oroitzapenak eta esperientzia pertsonalak biltzen dituen liburu bat da, irakurleekin elkar aurkitzeko, zer helarazi edo inspiratu nahi diezu irakurleei obra honekin?

Erantzuna - “Utilidad de las desgracias” liburuan egunkariko artikuluen formatuari heltzen diot, gaurkotasunak ezarri ohi duen premiarik gabe hein handiagoan edo txikiagoan humanitateei loturiko gai anitzen inguruan hausnarketan aritzeko. Bere orrialdeen artean garrantzitsuak iruditzen zaizkidan gaiak ez dira falta, hots hezkuntza, literatura, indarkeriaren gaitzespena edo bizitzaren plazer txikiak, horri guztiari ebokazio eta bizitzaren deskribapen apur bat ere gaineratuz.

G – Nola zaintzen dituzu zuk zure irakurleak? Zer ikasten duzu haiek entzuten?

E – Ez zait iruditzen hau aurreikusi daitekeenik; baina irakurle erne batek idazleari estimulu bat, kritika eraikitzaile bat edo aholku bat emateko aukera beti dago. Nik ez diot probetxuzkoa izan daitekeen ezeri aterik ixten.

G – Liburu honetan idazterako orduan dituzun erritualak agerian jartzen dituzu, horietako baten bat azal dezakezu?

E – Suposatzen dut norberak bat edo bestea hartuko duela bere nortasunaren, bere zaletasunen edo bere lana garatu duen inguruabar mesedegarri edo kaltegarrien arabera. Nire errituak, egun osoa idazketan ematen duen gizon diziplinatu batenak dira. Eta badut, bai, produktibo mantentzeko, blokeoak ekiditeko eta horrelakoetarako amarru sorta bat, nahiz eta beste munduko ezer ez izan. Egunero ordu erdi eta hiru ordu laurden arteko sormen-bolada ona eragiten didan goizeroko sagarrari buruz, liburuko artikuluetako batean hitz egiten dut.  

G – Zure aurreko obra, “Autorretrato sin mí”, eta “Vetas profundas”, zertzelada autobiografikoak eta artikulu bilduma bat jasotzen dituzte, nola ekiten zaio idazketa lanari “Patria” bezalako liburu arrakastatsu baten ondoren?

E – Komenigarria litzateke zehatz-mehatz idazketa den horren eta argitalpen estrategia dei dezakegunaren artean ezberdintzea. “Patria” liburuaren ondoren eleberriak idazten jarraitu dut; bat amaitu nuen eta beste bat oso aurreratua daramat. Hori bai, editoreak, lagunek eta nik neuk ulertu genuen liburu hauek ez liratekeela berehala argitaratu behar, “Patria” liburuaren itzal luzetik libratzeko helburuarekin. Nire burua ez dut genero bakarreko egiletzat. Beste gaiak jorratzea gustatzen zait ere, nahiz eta minoritarioak izan, eta hori da egin dudana, salmenta arrakasta kosta ahala kosta bilatu gabe.

Xehetasunak

Cristina Romeak bere azken lana aurkeztu du, "Evolución". Ebook eta paper formatuan eskuragarri dago obra hau eta KDP de Amazonen liburutegiaren baitan aurkitu daiteke.

“Evolución” sortzeko motibazioari buruz galdetu diogu egileari eta bere garapena gaur deskatalogaturik dauden aurreko hiru hausnarketa obren berreraikitze eta elkartzetik abiatzen dela esan digu. “Esperientzia, behaketa eta ezagutza izan dira hausnarketa hau sortzeko nire bidelagunak. Hausnarketak idazterakoan ohartu nintzen gatazkatik esperimentatu daitezkeen egoera arruntetan itxuraz loturarik ez zuten datuak elkartzen ari nintzela: hots diruarekin dugun harremana edo gizon eta emakumeen arteko harremana. Eta aldi berean, egoera horien ikuspuntu baketsu bat ematen nuen”.

“Ekarpen baketsu” hori da, Cristina Romea egilearen beraren hitzetan, “Evolución” obraren helburu nagusia. “Erruduntasuna erabiltzera ohitu gara eta horrek erantzukizuna kentzen dizu. Gizarte osasuntsuak eraikitzea gutariko bakoitzaren ardura da. Denon batura izango da gure gizartearen islada” gaineratzen du egileak.

Xehetasunak

Euskadiko Idazleen Ekartera ongi etorria eman diogu Idoia Carramiñanari, horretarako bere literatura ibilbidea berrikusiz.

Bilbon jaiotako idazle honek poesia izateko eta munduan egoteko modu bezala sentitzen du eta poeta moduan aitortzen du bere burua horrek zehazki zer esan nahi zuen jakin aurretik ere.

Bere ibilbidean zehar bere testuak elkarbanatu ditu, irakurketa eta tertulia poetikoak antolatu ditu, “Grito de Mujer” Arte eta Poesia Nazioarteko Jaialdia bezalako topaketak koordinatu ditu Bilbon eta poesia errezital eta topaketa ezberdinetan parte hartu du ere.

Bere poema eta mikrokontakizun batzuk antologia ezberdinetan irakur daitezke.

2018an  Amargord Ediciones argitaletxeak "Bi" bere lehen poema bilduma argitaratu zuen. Obrak, euskaraz 2 zenbakiaren esanahia duena, jatorrian euskaraz idatzitako poemak eta bere gaztelerazko itzulpenak jasotzen ditu eta edukiontzi bakar batean mundu anitzak gordetzen ditu: bi hizkuntza, bi mundu, bi kultura, bi genero, bi adin, bi sentipen... Liburuak Jesún Fernández Hojas (URA-77) eta Latrini marrazkigileen ilustrazioak ditu, bai eta Ibon Zubielaren eta Jon Kortazarren hitzaurreak ere, gazteleraz eta euskaraz hurrenez hurren. 

Plano narratiboaz gain, Idoia Carramiñanak poesia bisualari buruzko lan ildo bat jorratzen du, erakusketa eta katalogo ezberdinetan ikusteko aukera egon den piezekin.

Ángela Figueraren poemen irakurketa iruzkindua

Egile berri hau AEE/EIEra etorri izana eta bere ibilbide literarioaren aurkezpena aprobetxatzen dugu, datorren ostiralean parte hartuko duen ekitaldi bat iragartzeko. Urriaren 30ean, Bidebarrietako Liburutegian Ángela Figueraren Egunaren ospakizunarekin, Idoia Carramiñanak, María Maizcurrenarekin batera, XX mendeko poetisa handi honen poemen irakurketa iruzkindua egingo du. Poesiarekin hitzordu hau 19:00etan izango da.

Ongi etorria AEE/EIEra, Idoia!