Xehetasunak

Literarte argitaletxeak "Pil-pil y lacón con grelos" aurkeztu du, Letras en su punto bildumako 2. alea, oraingoa Euskal Herriko eta Galiziako literatura eta gastronomiari eskainia. Bost euskal eta galiziar egile entzutetsuk eskainiko digu kontakizun bakoitza, erkidego bakoitzeko errezeta tipiko bat alegia.

Proiektu honetan  Euskadiko Idazleen Elkarteko (AEE/EIE) kide ugarik parte hartzen dute: María José Mielgo, editore moduan, eta María Eugenia Salaverri eta Javier Maura, egile moduan. Horiekin batera Juan Bas, Encar Roda eta Juanjo Romanok hartu dute parte, euskal aldetik, eta Tamara Andrés, Milagros Bará, Fina Casalderrey, Francisco Narla eta Silvia Rodríguez Coladas, galiziar aldetik.

2018an “Pil-pil y mojo” liburuarekin hasi zen Bilduma honen editorea den María José Mielgori eskatu diogu proiektu honi buruz hitz egin diezagun:

 «Letras en su punto bilduma arrakastatsua izaten ari da. 1. zenbakia hala izan zen -bertan egile moduan parte hartu nuen- eta bigarren zenbaki hau ere arrakastatsua izaten ari da. Kritika ona izaten ari da ere, liburuak duen originaltasunagatik, modu batean esatearren -baina ez dut ezer berririk aurkitu, agerikoa den moduz-.

»Bilduma hau eta bere jarraipena (17 ale, erkidego bakoitzeko bana) sortzeko unean nire asmoa, hitzaurrean jartzen dudan moduan, literatura eta sukaldaritza hartu-emana da: Beste erkidegoetan euskal egileei buruz gehiago jakin dezaten, bai eta gure plater tipikoei buruz ere, aldi berean guk beste erkidegoetako beste egile batzuk eta haien sukaldaritza tipikoa ezagutuz ere.

»Bitxia da nola sukaldearen, usainen, nahasketa eta usainen bitartez, azken finean bakoitzak ezagutu eta bere kontakizunetara daramatzan plater horien bitartez, hauek gure haurtzaroko une zehatz batzuk berroroitzera garamatzaten -kasu batzuetan-, galdutako edo berriro aurkitutako amodioen emozioetara -besteetan-, edo esperientzia edo narrazio goreagoetara.

»Baieztatu dezakedana zera da, parte hartu duen egile bakoitzak beregandik hoberena jarri duela eta uste dut emaitzarekin pozik geratu direla. Ni, editore moduan gutxienez, pozik nago.

»Luxu bat, plazer bat da jada aipua duten egile entzutetsuak, beste egile berriekin edo literatura panoraman ezezagunagoak direnekin elkartzea, azken hauek haien testuak eta estiloa erakusteko aukera edukitzea, azken finean bilduma honekin eta beste batzuekin, Literarte, aukeraren tranbia izatea alegia».

Eskerrak ematen dizkiogu María José Mielgori eta euskal zein galiziar literatura eta gastronomiaren arteko elkarketa hau arrakasta borobila izatea opa diogu.

 

Xehetasunak

Ricardo Alíaren azken eleberria aurkezten dugu, "El cementerio de los ingleses", eleberri beltza, bere egilea oso modu berezian inplikatu delarik, bai protagonistarengan bere pertsonalitatearen alderdi asko proiektatu izanagatik, bai eta autoargitalpenaren bidea aukeratu izanagatik ere.

Ricardo Alíak berak azaldu digu “El cementerio de los ingleses” eleberriak berarentzako  duen garrantzia.

«Obra berri hau nire lanik literarioena eta eleberri beltzaren ohiko estandarretatik urrunen dagoena da. Donostiako mapa literariorik ez zegoela jakin nuenean sortu zen ideia, Baroja, Hemingway edo Victor Hugo bezalako idazle entzutetsuek haien arrastoa utzi zuten tokiak agertzen dituen planorik ez zegoela alegia. Protagonista, berarengan nire pertsonalitatearen zati bat proiektatu dudan idazle bat da, hortaz, nire obrarik intimoena dela esan daiteke ere. Nire karrera literarioan inflexio puntua da, ohiko argitaletxeetatik desbideratu bainaiz, autoargitalpenaren bide berri bati ekinez. Arriskuz eta oztopoz jositako bide batetik ibili behar izan dut, horretan barna editore, diseinatzaile, maketatzaile, zuzentzaile eta abar bihurtuz, baina azkenean, emaitza ikusten duzunean, eta liburua zure eskuen artean hartzen duzunean, harrotasuna ezin da handiagoa izan.»

Eskerrak ematen dizkiogu Ricardo Alíari bere inpresioak gurekin elkarbanatzeagatik eta arrakasta handia opa diogu obra berri honekin.

Xehetasunak

Atseginez iragartzen dizuegu Euskadiko Idazleen Elkartera  Alberto Infante Campos batu zaigula, ogibidez medikua eta saiakera, eleberri eta poesia idazlea alegia.

Aurten bertan, Alberto Infantek bere hirugarren eleberria argitaratu du,"Matamala" izenburuarekin eta  Ediciones Vitruvio argitaletxeak plazaratua. Obra hau, Madrileko mendilerroan kokatua, intriga eleberri moduan irakurri daiteke, bai eta eleberri historiko moduan, kritika sozial moduan edo geografikoki oso gertu dauden baina bizipen eta lehentasun oso ezberdinak dituzten hiri eta landa eremuen arteko ezberdintasun larriei begiratuz ere.

Datorren azaroaren 29an hain zuzen ere, 19:30etan, Bilboko Burtsaren antzinako egoitzako gizarte etxean (Pilota kalea 10), María Eugenia Salaberri  AEE/EIEko presidentea eta Juan Infante Elkarteko Zuzendaritza Batzordeko bokalak, egilearekin batera eleberri hau aurkeztuko dute. "Entreletras" aldizkariak eleberriari egindako erreseina atxikitzen dizuegu.

Ongi etorria AEE/EIEra, Alberto! Arrakasta handiak opa dizkizugu eleberri honekin eta etorkizuneko zure proiektu guztiekin ere.

Xehetasunak

Dory Lansorenaren olerki bilduma berria aurkezten dugu, "Cuando las miradas gritan" izenburuarekin eta Con M de Mujer argitaletxeak plazaratua. 

Obra hau datorren azaroaren 24an aurkeztuko da, FNAC Donostian egingo den errezitaldi txiki batean, bertan egilearekin batera gure kide Santiago Liberal ere egongo delarik.

Doryri berari eskatu diogu obra hau definitu diezagun eta obrak inspiratzen diona gurekin elkarbanatu dezan ere.

«"Cuando las miradas gritan” desesperaziotik edaten du eta sufrimenduak aditza eta hitza itotzen dituenean eta beldurra zapaltzaileak uztarri moduan erabiltzen duen derrigorrezko isiltasunean bihurtzen denean begiradek oihukatzen dituzten egoera gogorrak ezagutarazten dizkigun poesiaren bitartez istorio bat narratzen du. Amorru eta haserretik borborka sortzen den ahots poetikoaren bitartez, gune ilun doilorrenetan sartzen saiatzen naiz, beste alde batera begiratzen duen gizarte honen ohitura bilakatu den gelditasuna haustea lortuko duten argi aztarnak bilatzeko.

»Niretzako liburu hau lan gogor eta neketsuzko prozesu baten amaiera da.

»Liburu honekin oso pozik nago, baldintza gogor, samingarri eta mintsuetan garatu arren, betiko ilusioarekin idatzi dudalarik.

» “Poefilia” poesiarekiko zaletasun apasionatua da, eta, ni, poefilikoa naiz, artea nire errealitate pertsonala da, zentzutasuna mantentzen jarraitzeko behar dudana da (oraindik baldin badut..., batzuetan zalantza baitut). Nire hormetan, nire espaloi eta kaleetan aurkitu nuena, parkeetan, basamortu eta bailaretan aurkitu nuena eta beleek, enarek eta kolibriek abesten dutena kontatzen saiatzen naiz bakarrik.

»Harrera ona edukitzea eta asko irakurtzea espero dut».

Eskerrak ematen dizkiogu Dory Lansorenari bere inpresioengatik eta olerki liburu berri honekin arrakasta handia opa diogu ere.

Xehetasunak

Gaurkoan Fernando García Pañedaren azken eleberriari begiratuko diogu, “La pintora” izenburua daramana eta Platero Editorial argitaletxearen eskutik plazaratua.

Fernando García Pañedak berak bere obrari buruz hitz egin digu.

«Eleberri honek Louise Elisabetg Vigée-Le Brun (1755-1842) margolari frantsesaren bizitza hartzen du oinarri moduan. Bizi ibilbide oso interesgarri eta liluragarria duela iruditzen zait, XVIII mende betean eta XIX mende hasieran, garai iraultzaile eta napoleonikoan zehar alegia bera bakarrik eta haur txiki batekin Europako herrialde ugaritara bidaiatzeko eta horietan lan egiteko izandako zailtasunak gaineratuz. Marie-Antoniette erreginarekin zuen harremanaren bitartez (de facto haren margolari ofiziala izanik), Pintura eta Eskultura Errege Akademiako kide aukeratu zezaten borrokatu zuen, garai hartan emakume batentzat eskuraezina zen zerbait.

»Bere bizitzari buruzko datu asko ezagutzen dira, memoria luze batzuk idatzi zituelako bereziki, baina bere bizitza sentimentala erabateko misterio bat da. Berak ez zuen ezer kontatu eta bere inguruko inork ez zuen horri buruzko informaziorik utzi. Zoritxarreko ezkontza bat egon zela da jakin daitekeen gauza bakarra, lehen unetik funtzionatu ez zuen ezkontza bat. Edozein kasutan, bere datu biografikoak zehatzak eta zorrotzak dira.

»Fikziozko pertsonaia bat ideiatu dut, nerabezaroan lagun duen arkitekto bat, Jean-Gabriel, harekin interesak eta ikuspuntu artistikoak elkarbanatzeaz gain, harreman apasionatu eta iskanbilatsu bat edukiz ere, zailtasun pertsonal zein historikoak medio, baina baita Louiseren “itsutasun” emozionalagatik ere, bere izateko moduak eta inguruabarrek itsutasun hori pairatzera eramaten baitute.

»Lehen pertsonan egindako narrazioa da, bertan margolariak bere gorabehera profesional, sozial eta bere emozio pertsonal guztien ikuspuntutik eginez. Estiloari dagokionez, baterako begiradan nolabaiteko doinu erromantikoa du, gai intimistak, historikoa eta artistikoa ere ukituz. Nire beste eleberrietan bezala, estilo soil eta depuratua bilatzen dut, inpresionista deskribapenetan eta pertsonaiei zein une historikoari egokituriko elkarrizketekin».

Eskerrak ematen dizkiogu Fernandori eleberri honi buruzko bere inpresioak gurekin elkarbanatu izanagatik, eta proiektu honek poz handiak ekartzea opa diogu.