"Palabra de árbol" aurkezten dugu, Francisco Javier Irazoki idazlearen olerkien bilduma, bere egileak berak hautatuak eta Ediciones Hiperion argitaletxearen eskutik plazaratua.  Antologia poetiko honek ehun eta zazpi olerki jasotzen ditu (hogeita bi bertsotan eta laurogeita bost prosan), Irazokik berak hautatuak.

“Palabra de árbol” Donostian aurkeztu zen, pasa den urriaren 25ean, Koldo Mitxelena egin zen Roberto Herrerorekin elkarrizketan;  Iruñeko Walden liburu dendan, urriaren 28an, Oskar Alegríarekin solasaldian, eta Lizarrako Liburutegian, urriaren 29an, Angel de Miguelekin egindako elkarrizketan. Aurkezpen erronda hau datorren larunbatean amaituko da, azaroak 6, Lesakako Kultura Etxean, 18:30etan, Zaza Rodríguezekin egingo den solasaldian.

Irazoki berari eskatu diogu obra hau bere hitzekin azal diezagun. Hauek dira bere hitzak: “Idatzi ditudan orrialde guztiak nire egiten ditut. Horietako bakoitzean nire egia pertsonal txikia edo ez hain txikia jarri dut. Batzuetan nahasirik bilatu nuen adierazteko modua, baina buru argitasuna sustantzia bakar moduan inoiz ez zen nahikoa izan.

Denbora pasa ondoren, ez ditut nire lehentasunak ezkutatzen. Hemen ehun eta zazpi olerki hautatu ditut (hogeita bi bertsotan, laurogeita bost prosan), eta agian multzoko ederrenak izan ez arren, nire egungo gustura hoberen egokitzen direnak dira. Edozein esperientzia intimo eta sakon adierazten duten konposizioek lehentasuna duten hautaketa honetan.

Prosazko testu ugari dago. Laurogeita hamarreko hamarkadatik, poesia sortzeko nire modurik libreena islatzen dute.

Nire bederatzi olerki bildumek ordezkaritza edukitzea nahi izan dut. “Música incinerada” liburuko olerkiak sartu ditut, oraindik amaitu gabe dagoen liburua izan arren”.

Eskerrak ematen dizkiogu Francisco Javier Irazokiri antologia honengatik eta bere inpresioak gurekin elkarbanatzeagatik ere, eta bere proiektu guztiekin arrakasta handia opa diogu.

"Palabra de árbol" liburuaren deskribapena

Bere egileak hautatutako antologia honetan, Francisco Javier Irazokik genero eta estilo arteko mugak ezabatzen ditu, bere olerki atseginenak prosa edo bertsoa den ezberdindu gabe elkartuz, horietan guztietan funtsezkoa dena haien olerki izaera baita, hau da, idazketa modu goren eta zehaztezin hori den Poesiara duen atxikimendua, honek ez duelarik balioaren muga baino onartzen, eta Ives Bonnefoy-k idatzi zuen moduan, ideologien aurkako borroka dena, beste gauza askoren artean.

Tranpa eta kartoirik gabeko poesia Irazokirena, benetakoa, mamitsua, oso bizia.