Sebastián Urosen obra berria eskuragarri dago jada, “Una trama jodidamente perfecta” izenburua daramana eta Avant Argitaletxearekin plazaratua. Bertan gure herrialdeko ustelkerian sakontzen da, errealitatea eta fikzioa nahasiz.
Obra hau sakontasun handiagoarekin ezagutu nahi izan dugu, haren inguruan eta bere sorkuntza eta argitalpen prozesuari buruz bere egilearekin mintzatuz.
Aldez aurretik eskerrak eman nahi dizkiogu Sebastián Urosi gure galderei erantzuteagatik eta arrakasta handia opa diogu obra honekin.
Jarraian elkarrizketa uzten dizuegu.
Sebastián Urosi elkarrizketa
Galdera - “Una trama jodidamente perfecta” liburua zure obrarik enblematikoen moduan definitzen duzu. Obra honetatik zer nabarmenduko zenuke gehien?
E – Liburuaren sinopsiak nabarmenena islatzen duela uste dut.
Errealitatea fikziozko dosiekin elkar nahasten den istorio sendo eta interesgarri baten oinarritik abiatuz sortu da eleberri hau.
Egileak, kontakizunari sendotasuna emateko, Santiago Urrotz izeneko aktore protagonista bat sortu du. Pertsonaia honek gidoiaren beharrengatik “sufritzaile errealaren” pertsonaiarena egiten du, beste moduz irakurlearen ezagumen egokirako ezkutaturik egongo liratekeen datu eta egoerak agertuz.
Irakurleak, liburuaren irakurketan zehar, izaera eta baldintza ezberdinetako pertsonaia sorta bat aurkituko du, horien artean eta tramaren beraren baitan honakoak nabarmenduz; giza baloreak, sentimenduak, kontrajarritako interesak, liskarrak, ezinikusiak eta gorrotoak, maila imajinaezinetara iritsi arte.
Obra hau ez da ustelkeria eta gure Espainia sufritua inguratzen duen oro atzealdean duen ohiko kontakizun bat. Gai honi buruz idatzi den guztiarekiko ezberdina izan nahi duen liburu bat da, zoritxarrez herritar askok pairatu duten kalte garrantzitsu honi buruz orain arte jorratu ez diren aspektuak ukitzen eta garatzen dituen optikatik sakontzen baita bere erraietan.
Ezin da, ezta ere, literatura genero zehatz baten barruan kokatu, doinu didaktiko baten bitartez askotariko gaiak jorratzen baititu; humanismoa, giza jokabideak, politikarien azpikeria ilunak, benetako ekonomiari buruzko kontzeptuak, bai eta eleberri beltz batenak izan litezkeen harreman ilun sorta baten ezarpena.
Hori guztia genero proteiko batean idatzia, horrekin gure herrialdean hain hedatua dagoen fenomeno bitxi honen forma, egoera eta ikuspuntu kontaezinak aipatu nahi dituelarik, hots ustelkeria bere forma anitz eta askotarikoetan.
Liburua irakurtzen ausartu direnek hura amaitzean, ez dut inolako zalantzarik “abentura literario” paregabe honetan murgiltzeak merezi izan duela ohartuko direla.
Baina beste ezeren gainetik, hura irakurtzen eman dituzten orduak ez direla alferrikakoak izan, ez eta gutxiago galdutako denbora izan konturatuko dira ere.
G – Zer izan da zuretzako esperientzia hau zure idazle ibilbidean?
E – Esperientzia gutxi dut idazle moduan, pare bat urte baino ez, baina idazteko erabakia hartu nuenean bi arrazoik mugitu ninduten nagusiki; lehena, esperientzia, bizipen eta gertaerak ezagutzera ematen saiatzea, gizartearen mailarik gorenetan nire kudeaketa enpresarialengatik eragile politiko eta enpresarial ezberdinen artean maneiatzen diren interes ilunen gainean iritzia ematea ahalbidetzen didan ezagutza maila handiagoa baitut. Eta bigarrena, nire jubilazioa aprobetxatu, irabazi dudan denbora herritar asko inolako eskrupulorik gabe zapaltzeko eta suntsitzeko boterearen inguruan babesten direnen abusuak propietatez salatu ditzakeen ahots xume izaten saiatzeko.
G – Zure liburuak Espainiako ustelkeria jorratzen du. Zein izan da zailtasunik handiena liburu hau idazterako orduan?
E – Kalte hau Espainian hain ezaguna eta hedatua egon arren, ustelkeriak beldurra ematen jarraitzen du, bereziki hura pairatzen duenari. Funtsean, nire obran garatu dudan trama batean sartzen zarenean, bertan aurkitzen duzun “armiarma sarea” hain dentsoa eta hain prestatua dela ohartzen zara eta bertatik irtetea ia ezinezkoa dela ohartzen zarelako. Nire obran azpimarratzen dudan moduan, Goliaten aurkako Daviden borroka da.
Bide batez, bide judizialera irteteak, denboran eta kostuetan ia ezinezkoa egiten duten zailtasun sorta bat egoteak lagundu egiten du.
G – Dirudienez, obra argitaratuko zuen argitaletxe bat aurkitzea izan da erronka nagusienetako bat. Editore bilaketa prozesu honi gehiago hitz egin diezagukezu?
E – Liburua idazteko hiru eta lau urte arteko denboraldia erabili nuen. Kontsulta egin nien guztiek, aldeko sententzia judizialik gabe argitaratzearen arriskuari buruz ohartarazi ninduten.
Lehen saiakera bat egin nuen autoediziora joz eta porrot galanta izan zen, engainatu egin ninduten eta okerrena, lumatu ere. Saiakera hau lehen zati bat izan zen eta “El signo de los borregos” izenburua zeraman.
2019 hasieran ehun eta laurogei graduko bira eman nahi izan nuen eta tramaren istorioan sakondu nintzen, azkena izango zena atera arte, aurrekariak garatuz, gertakari zehatza, eta ondorengokoak ere. Bere izenburua esplizituagoa zen jada: “Una trama jodidamente perfecta”. Idazleak diren lagun batzuei erakutsi nien eta ahozabalik geratu ziren, lagunduko ninduen Argitaletxe bat bilatzera animatu ninduten, aukera handiak ikusten baitzituzten.
Urtebetez argitaletxe ugaritara bidali nuen obra, hori bai, autoedizioa abandonatuz. Osotara hogei baino gehiago. Ia guztiek aurretiko baldintzak jartzen zizkidaten hitz egiten jarraitzeko: izenak eta argazkiak kendu, kontzeptu politikoak aldatu, hain erradikal izateari utzi, ildo ideologikoa, eta abar. Erabakia zegoen, obra bere esentzian nik nahi bezala irtengo zen edo ez nuen argitaratuko.
Azkenean, kontaktu baten bitartez Avant Argitaletxeko arduradun bat ezagutu nuen, gaiaren bere lehen ikuspegia gustatu zitzaidan eta egiaztatu nuenez hari are gehiago. Zenbait gauza findu genituen eta azkenean akordio batera iritsi ginen. Urte eta erdi beranduago obra salmentan dago Espainian eta Ertamerikan.